Historia szkoły

szkola2a szkola1atablica

Historia szkolnictwa w Zagorzycach sięga XIX wieku, kiedy to w 1893 roku do Zagorzyc przybyły z Dębicy Siostry Służebniczki Bogurodzicy Dziewicy Niepokalanie Poczętej. Siostry zakonne założyły Ochronkę, w której uczyły religii oraz czytania i pisania małe i starsze dzieci.
W 1896 roku rozpoczęto budowę szkoły oddaną do użytku w 1898 roku. Ten okazały na ówczesne czasy budynek służył kolejnym pokoleniom przez 100 lat. Wraz z upływem czasu warunki nauki w starym budynku stawały się coraz gorsze, przybywało uczniów i wzrastały potrzeby edukacyjne społeczeństwa.
W latach osiemdziesiątych dwudziestego wieku zapadła decyzja o budowie nowej szkoły.
Po kilkunastu latach w 1998 roku, w setną rocznicę istnienia szkoły, nowoczesny budynek oddano do użytku.
W dwa lata później na wniosek uczniów, nauczycieli i rodziców szkoła otrzymała imię Jana Pawła II. Uroczystość odbyła się 4 września 2000 roku. Mszę Świętą celebrował Ks. Biskup Edward Białogłowski, który poświęcił również tablicę pamiątkową ufundowaną przez mieszkańców wsi. Szkoła Podstawowa w Zagorzycach Górnych jest szkołą publiczną obejmującą kształcenie w klasach I-VI z oddziałem przedszkolnym.Obecnie uczy się w niej 150 dzieci. W szkole pracuje 14 nauczycieli różnych specjalności oraz 11 osób administracji i obsługi. Funkcję dyrektora pełni mgr Elżbieta Koziara. Szkoła posiada pracownię komputerową z dostępem do internetu, nowoczesną stołówkę, bibliotekę, gabinet higieny szkolnej, uczniowie korzystają z pełnowymiarowej sali gimnastycznej. Działają koła zainteresowań: matematyczno-informatyczne, teatralne, muzyczne, taneczne, plastyczne, sportowe. Tradycją szkoły są coroczne uroczyste obchody Dnia Patrona. Szkoła posiada własny hymn: „Nasz Patron”. Każdego roku nasi uczniowie biorą udział w konkursach organizowanych przez Rodzinę Szkół noszących imię Jana Pawła II. Praca nauczycieli i wychowawców zmierza w kierunku urzeczywistnienia wizji szkoły: „Szkoła wychowania dla przyszłości, w miłości do Boga, ludzi, Ojczyzny i świata”.
Opracowanie: Elżbieta Koziara